Inne

Z życia parafji Andrzejewskiej cz. 1

Zorza - Pismo tygodniowe z rysunkami, poświęcone sprawom oświaty, dobrobytu i rozwoju społecznego ludu.

Parafji Andrzejewskiej szukać należy w dawnej ziemi Nurskiej (dziś powiecie Ostrowskim, gub. Łomżyńskiej), po obu brzegach bardzo małej, lecz bardzo kapryśnej, rzeczułki, Małym Brokiem zwanej która, przerzynając ją ze wschodu na zachód, przez swe wylewy na nadbrzeżne wcale niezłe łąki, wyrządza tutejszym mieszkańcom częste i dotkliwe straty. Otaczają ją parafje: Rosochate od wschodu, Czyżew z południa, Zaręby z zachodu i Jasienica od północy.

Parafia i kościół

Organy w kościele parafialnym w Andrzejewie

Organy w kościele parafialnym w Andrzejewie

Pierwsze, zachowane w źródłach wzmianki o próbie budowy organów we wsi Wronie pochodzą z roku 1520. Wykonaniem instrumentu miał się zająć Stefan z Krakowa znany m.in. z prac w kościele Mariackim w Krakowie i w katedrze w Płocku. Ponieważ nie podjął się wykonania zadania w wyznaczonym czasie Stanisław prepozyt kolegiaty pułtuskiej i pleban we Wroniu wezwał go przed sąd w roku 1520. Posiedzenie zakończyło się najprawdopodobniej bez satysfakcjonującego dla obu stron rozstrzygnięcia. W roku

Ludzie

Andrzej Krzycki 1482 – 1537

Andrzej Krzycki

Założyciel Andrzejewa – Andrzej Krzycki należy do grona najznamienitszych przedstawicieli polskiego Odrodzenia. Ten wybitny poeta, sprawował wiele godności kościelnych, a ich ukoronowaniem było osiągnięcie arcybiskupstwa gnieźnieńskiego. Nim jednak został wybrany prymasem Polski, przez wiele lat służył królowi. Zajmował ugruntowaną pozycję w kręgu doradców. Urodził się jako trzeci syn sędziego wschowskiego Mikołaja. Przyszedł na świat w Krzycku wczesnym rankiem 7 lipca 1482

Historia miejscowości

Historia Andrzejewa

Kościół ze starą, drewnianą wieżą i dzwonnicą

Andrzejewo znajduje się na terytorium historycznego Mazowsza. Tą częścią Polski rządzili książęta z linii piastowskiej. Po bezpotomnej śmierci Stanisława i Janusza III ich siostra Anna w 1526 r. przekazała księstwo królowi Zygmuntowi Staremu. Od tego czasu Mazowsze dzieliło się na trzy województwa: płockie, rawskie i mazowieckie. Województwo mazowieckie składało się z dziesięciu ziem, m.in. z ziemi nurskiej, na która składały się powiaty: kamieniecki, nurski i ostrowski. Taki podział przetrwał do rozbiorów Polski.