Historia miejscowości

Historia wsi Kuleszki

Obelisk ufundowany w 2020 roku przez mieszkańców wsi Kuleszki

Pierwszą pisaną wzmianką o Kuleszkach nazywanych Dużymi jest zapis o nadaniu przez księcia Janusza I Grzymkowi i Pawłowi 10 włók ziemi (blisko 170 hektarów) w widłach rzek Brok Mały i Brok Duży. Ci dwaj szlachetnie urodzeni, zgodnie ze wspomnianym dokumentem pochodzili z Marszewa – obecnie jest to wieś Sokolniki koło Płońska. Działo to się około roku 1420 i tę datę uznaje się jako początek istnienia miejscowości.

Prymas Tysiąclecia

Stefan Wyszyński w Andrzejewie cz. 3 – nauka

Dom przy ulicy Krzywe Koło w Łomży i kamienne schody po których spacerowali chłopcy mieszkający na stancji u pana Kęsickiego

Andrzejewska szkoła, na początku dwudziestego wieku, znajdowała się w specjalnie do tego przeznaczonym budynku. Stefan uczęszczał do niej bardzo krótko, zaledwie kilka miesięcy. Wspólną naukę w tej placówce opisywał ksiądz kanonik Jan Tyszka: “Stefan zaraz po przybyciu do Andrzejewa zaczął chodzić do szkoły. Była to czteroklasowa szkoła gminna. Ja również do niej uczęszczałem. Nasze poznanie datuje się z tego właśnie czasu. Nauka wtedy nie była łatwa. Nauczyciel pan Arasimowicz

Prymas Tysiąclecia

Stefan Wyszyński w Andrzejewie cz. 1 – przeprowadzka

Rodzina Wyszyńskich. Zdjęcie pochodzi ze zbiorów Instytutu Prymasowskiego Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Warszawi

Od przeprowadzki rodziny Wyszyńskich z Zuzeli do Andrzejewa minęło w tym miesiącu 110 lat. Rozpoczynamy publikację artykułów poświęconych andrzejewskim dziejom Prymasa Tysiąclecia. „Od tej chwili ta parafia, to miasto, wszystko co łączyło się z życiem religijnym Kościoła i rodziny parafialnej, pozostało jako trwałe przeżycie. Do dziś dnia wymieniam szereg nazwisk, które zachowały mi się w pamięci, ludzi tej parafii i miasta, i poszczególnych wsi, które mógłbym wyliczyć na pamięć. A przede wszystkim te drogie

Inne

Szkoła w Andrzejewie w dwudziestoleciu międzywojennym

Uczniowie szkoły w Andrzejewie z nauczycielką Emilią Królikowską, około roku 1935

Po zakończeniu I wojny światowej w całym kraju przystępowano do organizacji szkolnictwa. W początkowym okresie obowiązywały nadal „Przepisy tymczasowe o szkołach elementarnych w Królestwie Polskim” z 10 sierpnia i 7 września 1917 roku. Przepisy te nakładały obowiązek utrzymania szkół na władze gminne. To one odpowiadały za remont pomieszczeń, dostarczenie niezbędnych pomocy dydaktycznych, uposażenie nauczycieli i wiele innych powinności. Subwencje ze Skarbu Państwa tylko w niewielkim stopniu pokrywały te zobowiązania. Dekret z 7 lutego 1919